قانون عمومی معادن آمریکا که در سال ۱۸۷۲ تصویب شد (General Mining Act of 1872)، برای دو هدف عمده بود: نخست، تشویق شهروندان به استخراج ذخایر معدنی و بهره‌برداری از منابع و تبدیل آن به بزرگ‌ترین اولویت اقتصادی و شیوه استفاده از زمین‌های عمومی. دوم، دستیابی به «سرنوشت آشکار» و پیگیری این عقیده که سرنوشت آمریکا، گسترش آن به سمت غرب است. آن‌ها با تصویب قانون معادن، قصد داشتند تمام زمین‌های غیرقابل کشت آمریکا را تبدیل به معادنی برای بهره‌برداری از ذخایر زیرزمینی کنند. باید گفت آمریکا در دستیابی به این هدف خود موفق بود. اما این موفقیت در ازای چه چیزی به دست آمد؟ … در همین راستا فایل تصویری زیر مروری کوتاه دارد بر وضعیت نامناسب کار در معادن در آمریکا در انتهای قرن ۱۹ و ابتدای قرن ۲۰.

شرایط جغرافیایی آمریکا تاثیر مهمی در رشد اقتصادی این کشور در اواخر قرن ۱۹ گذاشت. زمین‌های وسیع و حاصلخیز، منابع زیرزمینی غنی و نیروی کار ارزان و موقعیت جغرافیایی آن که آمریکا را از هجوم دیگر کشورها در امان می‌داشت سبب شده بود که آمریکا بعد از استقلال و قبل از جنگ جهانی اول سطح تولیدات خود را بالا ببرد. یکی از پایه‌های صنعتی شدن آمریکا در یک زمان کوتاه، معادن آن بودند که مواد اولیه صنعت آمریکا را فراهم کردند.

اما شرایط کار در آن معادن چگونه بود؟ بنا به گفته یک نشریه کارگری، قتل عامی که هر روز، هر ماه و هر سال در قلمرو شاهانه صنعت صورت می‌گیرد، زندگی پر ثمر هزاران انسان، که همه ساله قربانی هیولای آز می‌گردد، عوارض خونینی که طبقه کارگر تقدیم سرمایه‌داری می‌کند، هیچ یک سبب فریاد درخواست انتقام نمی‌گردد. مرگ همراه هزاران سانحه در معدن‌ها و کارخانه‌ها می‌آید و قربانیان خویش را با خود می‌برد و هیچ فریاد علنی به گوش نمی‌رسد. در کنار شرایط مرگبار کار در معادن، پاک شدن کشتارهای متعدد کارگران معادن، در لاتیمور در ۱۸۹۷، لودلو ۱۹۱۳ و نقاط دیگر از حافظه جمعی آمریکا، برگ دیگری از حقیقت قدرت اقتصادی آمریکا را نمایان می‌کند.


0 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

Avatar placeholder

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *