بمباران هسته‌ای شهر ناکازاکی پس از آن که در ششم اوت ۱۹۴۵ میلادی (۱۵ مرداد ۱۳۲۴) نخستین بمب هسته‌ای بر شهر هیروشیما فروریخت، در نهم اوت همان ماه نیز دومین بمب هسته‌ای امریکا، این شهر ژاپن را به کام مرگ و ویرانی کشاند. در این روز بر اثر بمباران هسته‌ای ناکازاکی در حدود هشتاد هزار نفر کشته و دهها هزار نفر دیگر زخمی شدند. تلفات جانی این حادثه، تنها به آن روز بر مردم ژاپن محدود نمیشود. چرا که برخی از زخمیها، سالها پس از این حادثه جان باختند. علاوه بر آن، عوارض شدید روحی و پیامدهای زیست محیطی نیز در ادامه این بمباران، خسارت ژاپن را بیشتر نمود.
استعمال بمب هسته‌ای در ژاپن که به انهدام کامل دو شهر پرجمعیت ژاپن و کشتار فجیع صدها هزار نفر انجامید، بزرگترین فاجعه بشری در طول جنگ جهانی دوم به شمار میآید که پس از گذشت دهها سال هنوز مورد بحث مطبوعات و محافل سیاسی اجتماعی جهان است. امریکا بعدها در توجیه به کارگیری بمب هسته‌ای در ژاپن عنوان کرد که در صورت خودداری از به کار بردن این بمب، شاید بیش از ده میلیون ژاپنی و یک میلیون امریکایی در جنگ برای تصرف جزایر ژاپن کشته میشدند. زیرا علاوه بر دو میلیون سرباز ژاپنی، نزدیک به سی میلیون ژاپنی دیگر که آماده برای حمل سلاح و جنگ بودند، مرگ را بر ننگِ شکست و تسلیم خاک کشورشان به بیگانه ترجیح میدادند.
با آنکه بمباران‌های اتمی هیروشیما و ناکازاکی با برجای گذاشتن نزدیک به ۲۵۰ هزار کشته، دهشتناک‌ترین قتل عام تاریخ جهان بوده‌اند و در حافظه جمعی مردم دنیا حک شده است، تا سالهای سال تصاویر این رویداد در دست نبود.
نیروهای اشغالگر آمریکا با اعمال سانسورهای شدید بر ژاپن به آنها هشدار داده بودند، جلوی انتشار هر اطلاعاتی که «ممکن است به طور مستقیم یا غیرمستقیم، آرامش عمومی جامعه را برهم بزند» بگیرند. تا سالهای سال تصاویر این دو فاجعه هولناک که آمریکا مرتکب آن بود، فوق سری تلقی می‌شد تا اینکه در سالهای اخیر این تصاویر منتشر شدند.
بمب موسوم به «مرد چاق» از یک هواپیمای B29 رأس ساعت ۱۱:۰۲ صبح به وقت محلی ژاپن در ارتفاع ۵۰۰ متری از زمین منفجر شد و کل شهر ناکازاکی را به نابودی کشاند.
این بمباران۷۳۸۴۴ کشته و ۷۴۹۰۹ زخمی بر جای گذاشت، ضمن اینکه هزاران نفر دیگر نیز به امراض ناشی از تشعشعات هسته‌ای مبتلا شدند. فرماندهی این بمباران را سرگرد «سویینی» به عهده داشت. عکس زیر پرسنل این پرواز مرگبار را نشان می‌دهد.
سرگرد «سویینی» را در این سفر نفرات زیر همراهی کردند:
به ترتیب از چپ به راست:
ـ سروان «بیهان» (مسئول بمباران)؛
ـ سروان «ون پلت» (مسئول هدایت هواپیما)؛
ـ ستوان یکم «آلبری» (کمک‌خلبان)؛
ـ ستوان دوم «اولیوی»(خلبان‌سوم)؛
ـ سرگرد «سویینی» (فرمانده)
نشسته از چپ به راست:
ـ استوار «باکلی» (اپراتور رادار)؛
ـ سرگروهبان «کوهارک» (مهندس پرواز)؛
ـ گروهبان «گالاگهر» (دستیار مهندس پرواز)؛
ـ استوار «دیهارت» (اپراتور رادار)؛
ـ گروهبان «اشپیتزر» (اپراتور رادیو)
اول قرا بود این بمب شهر «کانکورا» را هدف قرار دهد، اما چون مه‌گرفتگی بر فراز این شهر مانع از دید مناسب خدمه هواپیما می‌شد، آنها به سمت هدف دوم حرکت کردند که ناکازاکی بود.
ژنرال کارل اسپاتز، فرمانده ستاد مرکزی نیروهای راهبردی آمریکا در اقیانوسیه در بیانیه‌ای پس از انفجار این بمب گفت: «از دومین بمب اتمی در ظهر روز ۹ آگوست در شهر ناکازاکی استفاده شد.» «پرسنل هواپیما می‌گویند نتایج خوب بوده است. تا زمان برگشت هیئت اعزام شده، هیچ اخبار دیگری در دسترس نخواهد بود. پرسنل نیروی هوایی آمریکا که بر فراز ناکازاکی به پرواز در آمده بودند پس از بازگشت گفتند پس از پرتاب بمب، دودی که از شهر برخاست تا ارتفاع ۵۰ هزار پایی (برابر با ۱۵۲۴۰ متر) بالا آمد.
ناکازاکی یکی از مهمترین بندرهای تجاری ژاپن بود که مسیر ارتباط ژاپن با شانگهای چین را فراهم می‌آورد. سه روز پیش از این، بمب مشابهی بر فراز شهر هیروشیمای ژاپن به انفجار درآمده بود. در این حمله مرگبار ۷۰ هزار نفر بلافاصله جان باختند و ۷۰ هزار نفردیگر نیز ظرف پنج سال بعد بر اثرات تشعشعات هسته‌ای جان باختند.
فیلم این انفجار را در زیر ببینید:
بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی اولین دفعاتی بودند که از بمب‌های هسته‌ای در جنگ استفاده می‌شد ـ حملاتی که نام آمریکا را به عنوان اولین کشور استفاده کننده از بمب اتمی در جنگ ماندگار می‌کرد. هنوز با گذشت سالها از این حادثه، مردم هر دوی این شهرها گرفتار پیامدهای فیزیکی و روانی اثرات این دو بمباران هستند.
منبع: سایت امپراتوری دروغ
0 دیدگاه