شاید زمین ارث اجداد نداشته‌شان است!

بزرگترین قاتل زمین

حفاظت از محیط زیست کره زمین برای بشری که روی آن زندگی می‌کند آنچنان با حفاظت از سلامتی و بقاء او بر روی این کره پیوسته است که اهمیت آن نیاز به شرح و توصیف ندارد. با این حال متاسفانه داعیه داران تمدن برتر بشری و پیام آوران زندگی و آزادی در نظم نوین جهانی از درک این بدیهیات عاجز بوده و به بهانه به خطر افتادن سود اقتصادی فئودالیته نوین جهانی تیشه بر ریشه بستر نشو و نمای زندگی و حیات بر روی زمین می‌زنند که بزرگ‌‌ترین نمود آن در اصرار بر تولید و انتشار گاز‌های گلخانه‌‌‌ای توسط آمریکا و عدم پذیرش پیمان‌های ‌‌‌بین‌المللی مرتبط با آن است. حتی این عدول دولت آمریکا از قوانین ‌‌‌بین‌المللی حفظ محیط زیست نیز جنبه نظامی داشته و بزرگ‌‌ترین دل مشغولی سیاست مداران آمریکا محدود شدن یاغی‌گری‌ها، لشکرکشی‌ها و آزمایش‌های نظامی وزارت دفاع آن کشور در نتیجه پذیرش کنوانسیون‌های ‌‌‌بین‌المللی حمایت از محیط زیست است.

گازهای گلخانه‌ای

گازهای گلخانه‌‌‌ای یکی از بلایای خودساخته بشر است که باعث گرم شدن زمین، تغییر وضعیت اکولوژیکی آن و وقوع سیل‌ها، طوفان‌ها، گردو غبارها و ناپایداری‌‌های بزرگ جوی می‌شود. تنها راه جلوگیری از این رویدادهای تخریبی رعایت اصول و قوانین زیست محیطی بیشتر توسط کشورهای بزرگ صنعتی به خصوص آمریکا در بخش‌های صنعتی خود است.

گرم شدن کره زمین عواقب آب و هوایی بزرگی دارد که از جمله می‌توان به کاهش منابع آبی، افزایش سیل‌ها و طوفان‌ها، از دست رفتن زمین‌های کشاورزی و در نتیجه کاهش محصولات کشاورزی و به خطر افتادن امنیت غذایی ملت‌ها اشاره کرد. در این میان قدرت‌های بزرگ توجهی به اهمیت این خطر نداشته و روز به روز بر فعالیت‌های تخریبی خود می‌افزایند. به اذعان کارشناسان، میانگین درجه حرارت آب و هوای کره زمین در قرن گذشته در هرسال ۰.۶ درجه سانتی‌گراد افزایش یافته است که بخش اعظم این افزایش به دلیل افزایش سطح تولید گازهای گلخانه‌‌‌ای در بخش‌های مختلف صنعتی و به خصوص نظامی آمریکاست.

بیش از ۲۵ درصد گازهای گلخانه‌‌‌ای جهان در آمریکا تولید می‌شود اما این مقدار نیز هنوز نتوانسته عطش دولتمردان این کشور را برای تخریب محیط زیست کره زمین فرونشاند. در نتیجه راه‌های جایگزین دیگری نیز اندیشیده‌اند که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: به کارگیری تسلیحات هسته‌‌‌ای در عملیات‌ها و آزمایش‌های متعدد و وسیع نظامی، تولید و صدور زباله‌های اتمی، آزمایش و تولید مواد شیمیایی شدیداً سمی، آزمایش‌های خطرناک بیولوژیک و رهاسازی پسماندهای حاصل از این تحقیقات در نقاط مختلف کره زمین، تولید حجم بالایی از زباله‌های الکترونیکی و… این زباله‌ها که تعداد آنها سالانه بالغ بر صدها میلیون قطعه می‌باشد اکثرا به کشورهای فقیر آفریقایی و آسیایی صادر می‌شود.

واضح است که این کشورها نیز توان بازیافت کامل این زباله‌ها را نداشته و بخش اعظم آنها به طور غیر اصولی دفن یا در بخش‌های بدون حفاظی جمع‌آوری و رها می‌شود که خود می‌تواند به آلودگی خاک و منابع آبی آن بخش از کره زمین منجر شود.

از جمله خطرناک ترین گازهای گلخانه‌ای در سطح جهان گازهای دی اکسید کربن، متان، اکسید نیتروس، هیدروفلوروکربن، پری فلوروکربن و هگزوفلوراید سولفور و بخار آب هستند که به وفور توسط کارخانه‌های بزرگ کشورهای صنعتی به خصوص آمریکا تولید می‌شوند. هم اکنون تراکم این گازها در لایه‌های جوی زمین به سطحی بی‌سابقه رسیده است که در آینده‌‌‌ای نه چندان دور به پیشرفت روند افزایش دمای حرارت زمین و دیگر تغییرات شدید جوی منجر خواهد شد. تغییراتی شدیدتر از آنچه که در سال‌های اخیر دیده ایم.

علاوه بر این، این گازها بر سلامتی انسان نیز تاثیرات مضری داشته و منشا برخی از بیماری‌های صعب العلاج می‌باشند. با این وجود دولت آمریکا بدون در نظر داشتن عواقب شدید این رویدادها همچنان به عدول از قوانین ‌‌‌بین‌المللی زیست محیطی و سنگ اندازی در مسیر تلاش کشورهای دیگر برای کاهش هماهنگ اعمال تخریبی ادامه می‌دهد. در ادامه به چند نمونه از این پیمان‌های ‌‌‌بین‌المللی و عدم توجه آمریکا به آنها اشاره می‌شود.

پیمان کیوتو

در دسامبر ۱۹۹۷ نمایندگان بیش از ۱۶۰ کشور جهان جهت متوقف کردن روند گرم شدن کره زمین و آثار مخرب آن، با هدف موظف ساختن کشورها به کاهش تولید گازهای گلخانه‌‌‌ای “پیمان کیوتو” را تصویب کردند. بر اساس این پیمان، ۳۶ کشور صنعتی جهان موظف شدند که تا سال ۲۰۱۲ میزان تولید گازهای گلخانه‌‌‌ای خود را به طور میانگین به ۵ درصد پایین تر از میزان تولیدی در سال ۱۹۹۰ برسانند.

اما اجرای این پیمان تا سال‌ها بعد مسکوت مانده و بالاخره در فوریه ۲۰۰۵ و پس از پیوستن روسیه به آن آغاز شد. آمریکا با گذاشتن پیش شرط‌هایی همچون استثنا قائل شدن برای ارتش این کشور، در این پیمان نیز حضور نیافت و مقررات این پیمان را به زیان منافع اقتصادی خود اعلام کرد.

استثنا قائل شدن برای آمریکا قطعا به کیوتو ختم نمی‌شود و برای مثال کنوانسیون تغییرات اقلیم، تصویب در سال ۱۹۹۲ و اجلاس پتسدام آلمان در سال ۲۰۰۲ با بی‌توجهی آمریکا مواجه شدند.

ارتش آمریکا آماده برای جنگ با دشمن یا در حال جنگ با زمین؟

ارتش آمریکا مسئول شدیدترین و گسترده‌‌ترین تخریب‌ها در محیط زیست سیاره ما می‌باشد؛ با این حال، اطلاعات و اسناد مربوط به آن تقریبا هیچگاه مد نظر قرار نمی‌گیرد. علیرغم شواهد موجود، تاثیر اقدامات ارتش آمریکا بر روی محیط زیست توسط سازمان‌های مرتبط با محیط زیست نادیده گرفته شده و هیچ اقدامی برای محدود سازی این اقدامات وسیع تخریبی انجام نمی شود. این اقدامات شامل استفاده بی رویه از سوخت‌های فسیلی، تولید عمده گازهای گلخانه‌‌‌ای و رهاسازی گسترده آلودگی‌های رادیواکتیوی و شیمیایی در آب، هوا و خاک می‌باشد.

عملیات‌های نظامی وسیع ارتش آمریکا در سراسر جهان (جنگ‌ها، مداخلات و عملیات‌های مخفی که در بیش از یک هزار پایگاه خارجی و شش هزار پایگاه داخلی انجام می‌دهد) در محدودیت تصویب شده برای تولید گازهای گلخانه‌‌‌ای در آمریکا به حساب نمی آید.  سارا فلوندرز (Sara Flounders) که از دبیران حزب جهانی کارگران است؛ می‌نویسد “با هر معیاری که بسنجیم، پنتاگون بزرگترین سازمان مصرف کننده محصولات نفتی و انرژی در جهان است و در عین حال از تمامی موافقت نامه‌های ‌‌‌بین‌المللی در مورد شرایط آب و هوا نیز معاف است.”

بر اساس گزارش‌های رسمی، ارتش آمریکا روزانه ۳۲۰۰۰۰ بشکه نفت مصرف می‌کند؛ که البته این آمار، سوخت مصرف شده توسط شرکت‌های تابعه‌‌‌ای که به صورت خصوصی یا اجاره‌‌‌ای با وزارت دفاع کار می‌کنند و یا سوختی که در کارخانه‌های اسلحه سازی مصرف می‌شود را شامل نمی شود. ارتش آمریکا تولید کننده عمده دی اکسید کربن است که به گاز گلخانه‌‌‌ای معروف بوده و به اعتقاد دانشمندان عامل اصلی تغییرات آب و هوایی می‌باشد.

استیو کرتزمان (Steve Kretzmann) از مدیران موسسه ‌‌‌بین‌المللی تبادلات نفتی گزارش می‌دهد که “در طی جنگ عراق از مارس ۲۰۰۳ تا دسامبر ۲۰۰۷ به مقدار حداقل ۱۴۱ میلیون متر مکعب گاز دی اکسید کربن تولید شد که بیش از ۶۰ درصد مقدار کل تولید شده توسط کشورهای دیگر است. اما هیچگاه چیزی در این مورد گزارش نمی شود زیرا که عملیات‌های نظامی خارجی با توجه به قوانین آمریکا و کنوانسیون تغییرات آب و هوایی سازمان ملل از ارایه گزارش معاف هستند.”

 ( (Barry Sandersپروفسور باری ساندرز  نویسنده کتاب «منطقه سبز: هزینه زیست محیطی نظامی گری» ( The Green Zone: The (Environmental Costs of Militarism می‌نویسد: “بزرگترین یورش به محیط زیست ما در کل کره زمین از طرف یک سازمان انجام می‌شود: نیروهای مسلح ایالات متحده.” در طول تاریخ طولانی عملیات‌ها و مانورهای نظامی و جنگ‌ها، ارتش آمریکا هنوز مسئولیتی در قبال تاثیرات فعالیت‌هایش بر روی محیط زیست، مردم و حیوانات به عهده نگرفته است.

در طی مذاکرات اجلاس کیوتو در دسامبر ۱۹۹۷، آمریکا به عنوان پیش شرطی برای امضای توافق نامه خواستار آن شد که تمامی عملیات‌های نظامی‌اش در سراسر جهان از جمله عملیات‌هایی که در همکاری با سازمان ملل و ناتو انجام می‌دهد؛ از ارزیابی زیست محیطی یا اعمال محدودیت معاف شوند. بعد از به دست آوردن این امتیاز انحصاری، دولت بوش از امضای موافقت نامه خودداری کرد! و کنگره آمریکا ماده قانونی صریحی را تصویب کرد که بر اساس آن معافیت ارتش آمریکا از هرگونه کاهش مصرف انرژی یا تدابیر مربوط به آن تضمین شد.

) Johanna Peaceجوآنا پیس) که روزنامه نگاری فعال در حوزه محیط زیست است گزارش می‌دهد که معافیت فعالیت‌های نظامی آمریکا بر اساس دستور اجرایی رئیس جمهور باراک اوباما ادامه خواهد داشت. او در این دستور از سازمان‌های فدرال به غیر از ارتش خواسته است که تا سال ۲۰۲۰ تولید گازهای گلخانه‌‌‌ای خود را کاهش دهند. این روزنامه نگار تصریح می‌کند که: “ارتش ۸۰ درصد تقاضای انرژی دولت فدرال را به خود اختصاص داده است.”

با این حساب، وزارت دفاع آمریکا بزرگ‌‌ترین آلوده کننده کره زمین است که در مقایسه با پنج کمپانی بزرگ تولید کننده مواد شیمیایی آمریکا، به تنهایی بیش از مجموع همه آنها زباله‌های خطرناک تولید می‌کند. رهاسازی اورانیوم، مواد نفتی، روغن‌ها، حشره کش‌ها، عوامل شیمیایی سمی مانند ماده نارنجی و مهمتر از آن پرتوهای ساطع شده از بخش‌های آزمایش تسلیحاتی، تنها بخشی از آلودگی‌هایی است که ارتش آمریکا با آن کره زمین را به منجلاب می‌کشد. در زیر به چند مثال توجه می‌کنیم:

اورانیوم دور ریز: هزاران کیلو از مواد رادیواکتیو و زباله‌های به شدت سمی ارتش آمریکا، خاورمیانه، آسیای مرکزی و بالکان را آلوده کرده است.

آمریکا، مین‌ها و بمب‌های خوشه‌‌‌ای مختلفی تولید کرده است که در بخش‌های وسیعی از آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین و خاورمیانه پراکنده شده و حتی بعد از جنگ، مرگ و میر و تخریب ناشی از آنها ادامه دارد.

با گذشت چند دهه از پایان جنگ ویتنام، آلودگی‌های دیوکسین از سطح بی‌خطر استاندارد از سیصد تا چهارصد برابر بیشتر است که منجر به تولد نوزادان ناقص الخلقه و ابتلای وسیع به سرطان در سه نسل بعدی شده است.

سیاست‌های نظامی آمریکا در عراق و جنگی که به راه انداخت؛ ۹۰ درصد خاک حاصلخیز این کشور را نابود ساخت و یک کشور صادر کننده غذا را به کشوری که ۸۰ درصد غذای مورد نیازش را وارد می‌کند تبدیل کرد.

در خود آمریکا، پایگاه‌های نظامی در رأس فهرست آلوده‌‌ترین مکان‌ها قرار دارند که در آن مناطق مواد سمی همچون پرکلرات و تری کلرواتیلن آب آشامیدنی منطقه، سفره‌های آب زیر زمینی و خاک را آلوده کرده است.

آزمایش‌های اتمی انجام شده در جنوب غربی آمریکا و جزایر جنوبی اقیانوس آرام میلیون‌ها هکتار زمین و آب را با پرتوهای خطرناک آلوده کرده است.

ارتش با بی‌خیالی کامل بشکه‌های زنگ زده مواد شیمیایی و حلال‌ها و میلیون‌ها جعبه مهمات مختلف را در پایگاه‌هایش در سراسر جهان به حال خود رها کرده است.

گوام ابزار اعتراض ندارد

آمریکا در حال راه اندازی یک پایگاه نظامی در گوآم در ناحیه اقیانوس آرام است که ۱۵ میلیارد دلار برای آن بودجه در نظر گرفته است. این پایگاه به عنوان مرکز اصلی عملیات‌های ارتش در اقیانوس آرام کار خواهد کرد و از آن به عنوان بزرگترین تاسیسات نظامی معاصر یاد می‌شود که می‌تواند پانزده هزار نفر را در یک جزیره کوچک جای دهد.

فعالان حقوق بشر گوآم هشدار داده‌اند که این پایگاه باعث ایجاد مشکلات اجتماعی و زیست محیطی فراوانی برای آن کشور خواهد بود. این درحالیست که مردم گوآم هیچ ابزاری برای اعتراض به این طرح ندارند. بین سال‌های ۱۴۶ تا ۱۹۵۸ آمریکا بیش از شصت بمب اتمی را در جزایر مارشال آزمایش کرد. مردم گوآم در پایین دست این جزایر زندگی می‌کنند و به دلیل رسیدن آلودگی‌ها به ناحیه زندگی‌شان سطح بالایی از سرطان در بین آنها رواج یافته است.

قطب شمال نیز نتوانست جان سالم به در برد

از آجا که از دهه‌های گذشته تا کنون ارتش آمریکا نتوانسته است تمام نقاط زمین را کاملا به آلودگی بکشاند طرح‌هایی در دست دارد تا به این مهم به طور کامل نایل آید! طرح استراتژیک نیروی هوایی آمریکا برای نظامی سازی قطب شمال به بهانه صیانت از امنیت ملی و ثروت‌های بالقوه بستر دریا و… یکی از این طرح‌هاست. این طرح شامل رفت و آمد ناوگان‌ها، توسعه منابع، تحقیقات، توریسم و … بوده و درنتیجه محیط زیست این منطقه را که تا کنون در سایه یخ زدگی و سرمای شدید از دست ارتش آمریکا جان سالم به در برده است؛ تا سال ۲۰۳۰ با آلودگی‌های گوناگون تخریب خواهد کرد.

اگرچه در این طرح به ظاهر بر همکاری با دیگر کشورها (کانادا، نروژ، دانمارک، و روسیه نیز بر استفاده نظامی از قطب شمال سرمایه گذاری کرده‌اند) تاکید می‌شود؛ اما کاملا آشکار است که آمریکا برای افزایش حضور نظامی و گسترش ناوگان دریایی جنگی خود در قطب شمال صرفاً جهت تاثیر گذاری بر توان عملیات نظامی روسیه و محدود کردن قدرت مانور این کشور انجام می‌شود. این درحالیست که در مورد اثرات نظامی سازی قطب شمال بر محیط زیست هیچگونه گزارش و نظری ارائه نمی شود.

در طی دهه نود وزارت دفاع آمریکا ۳.۵ میلیارد دلار برای پاکسازی پایگاه‌های نظامی اش از مواد سمی بودجه دریافت کرد. در سال ۱۹۹۸ یک کمیته مشورتی فدرال تشکیل شد تا پیشنهادهای مستقلی را به وزیر دفاع ارائه دهد. این کمیته پس از بررسی موضوع به این نتیجه رسید که پنتاگون هیچ سیاست مشخص، برنامه یا هدفی برای پاکسازی محیط زیست ندارد. در نتیجه این گزارش یکی از وکلای دادگستری به نام جاناتان تورلی ((Jonathan Turley که کرسی استادی حقوق را در دانشگاه جرج واشنگتن در اختیار دارد اظهار کرد که:

 “پنتاگون، یک پست فطرت ضد محیط زیست است.”

محیط زیست؟ به نام مادرش است.

به نقل از روزنامه گاردین، با این حال اگر دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا چنین گزینه‌ای را برای رفتن به زمین جدید گلفش در آبردینشایر اسکاتلند انتخاب کند، نباید انتظار استقبال از سوی طرفداران محیط زیست را داشته باشد. حامیان محیط زیست می‌گویند، تصمیم اخیر شورای آبردینشایر در تایید ساخت این زمین گلف می‌تواند تاثیر فاجعه آمیزی بر محیط زیست این منطقه بگذارد.

سازمان زمین‌های بین‌المللی گلف ترامپ در سال ۲۰۱۲ یک زمین را در منطقه شمال آبردین ساخت و این ساخت و ساز باعث تخریب سیستم تپه‌های ماسه‌ای منطقه شد.

در نتیجه آن، کارشناسان حفاظت از منابع طبیعی به شورای این منطقه تاکید کردند تا برنامه اجازه ساخت دومین زمین گلف را که ترامپ درخواست کرده، متوقف کند. اما در سپتامبر ۲۰۱۹، مشاوران محلی به این هشدارها بی اعتنایی کرده و پیشنهاد کردند که طرح ترامپ اجرایی شود.

از آن زمان، حامیان محیط زیست شورای آبردینشایر را تحت فشار قرار داده‌اند تا از تصمیم خود منصرف شود اما این شورا اعلام کرد که بر تصمیم خود راسخ است و اجازه ساخت زمین گلف جدید به ترامپ داده شده است.

مدیر اجرایی در موسسه تحقیقات تغییرات آب و هوای و محیط زیست گرانتهام گفت: این تصمیم چراغ سبزی به سازمان ترامپ برای تخریب و از بین بردن میراث طبیعی اسکاتلند است. شورای آبردینشایر و دولت اسکاتلند به هشدارهای ما درباره تخریب بالقوه و آتی تپه‌های ماسه‌ای بی اعتنایی کردند.

این زمین گلف جدید به نام مادر ترامپ “مری آن مک‌لوئد” نام گذاری می‌شود که پیش از مهاجرت به نیویورک در جزیره هبریدها در اسکاتلند متولد و بزرگ شده بود.

منبع: مشرق نیوز
(با اندکی تغییر)

مستند آمریکا بزرگترین تخریب کننده محیط زیست

منابع و مآخذ:

• http://www.iacenter.org/o/world/climatesummit_pentagon121809
• http://planetgreen.discovery.com/tech-transport/identify-worst-polluter-planet.html
• http://www.democracynow.org/2009/10/9/guam_residents_organize_against_us_plans
• http://www.ottawacitizen.com/technology/navy+plots+Arctic+push/2278324/story.html
• http://www.inthesetimes.com/article/4363/casualties_continue_in_vietnam
• http://news.newamericamedia.org/news/view_article.html?article _id=80e260b3839daf2084fdeb0965ad31ab
• http://www.vexen.co.uk/USA/pollution.html
• https://www.globalresearch.ca/western-militarization-of-the-arctic/27626