این است هولوکاست!

نسل‌کشی بومیان منطقه

سال ۱۴۹۲، اروپاییان به رهبری کلمب، به قاره جدید و جزایر آن که بعدها آمریکا نامیده شد، هجوم بردند و برای تأمین سلطه بلامعارض خویش، سیاست نسل‌کشی سکنه بومی را پیش گرفتند.

به نوشته ارنست ماندل[۱] (Ernest Mandel)

«وحشیگری هولناک “کانکویستادورها (فاتحان و کشورگشایان اسپانیایی) [Conquistadors] اسپانیایی را در آمریکا همه می‌دانند. اینان در یک فاصله زمانی پنجاه ساله… ۱۵میلیون سرخ‌پوست را نابود کردند و این رقم بنا به عقیده مورخین محافظه‌کار بر ۱۲میلیون نفر بالغ می‌شود. مناطقی مانند هائیتی، کوبا، نیکاراگوئه و سواحل ونزوئلا که تراکم جمعیت زیادی داشت، کاملاً از جمعیت خالی شد.»[۲]

در فیلم‌هایی که درباره کریستف کلمب ساخته شده است، سعی شده است تا وی را فردی نشان دهند که با بومیان منطقه آمریکا رفتاری مسالمت‌آمیز و دوستانه داشته است و تنها بخشی از همراهان وی دچار خطا شده‌اند و آن اقدامات وحشیانه را در قبال بومیان صورت داده‌اند. اما واقعیت این است، زمانی که کلمب وارد قاره آمریکا شد، جمعیت بومیان آن بالغ‌بر ۳۰میلیون نفر بود؛ در حالی که هم‌اکنون با یک جمعیت دو میلیونی مواجه هستیم. واقعیت این است که شعار «یک سرخ پوست (بومی) خوب، یک سرخ‌پوست (بومی) مرده است» توسط کلمب مطرح شد.

هولوکاست کلمب

۱) هائیتی

آن جزیره‌ای است که کریستف کلمب در ۶دسامبر۱۴۹۲ بر آن پای نهاد و آن را “هیسپانیولا” (در واقع هیسپانیولا هائیتی و جمهوری دومنیکن امروزی را در برمی‌گیرد) نامید. هیسپانیولا جزیره‌ای پرجمعیت بود که در زمان کلمب تعداد سکنه بومی آن را ۹۰۰هزار نفر تخمین می‌زنند. یورش اروپاییان برای یافتن طلا به این جزیره آغاز شد و در سال ۱۵۰۸ میلادی تنها ۶۰هزار نفر از این مردم زنده بودند. سال ۱۵۳۳ میلادی تعداد سکنه بومی تنها ۴۰۰۰ نفر گزارش شد، سال ۱۵۵۰ میلادی تنها ۵۰۰ نفر باقی ماندند و در نیمه سده هجدهم هیچ نشانی از آنان بر جای نماند. [۳]

۲) کوبا

بر این جزیره پرجمعیت نیز در سال ۱۴۹۲ میلادی جغدی شوم به نام کریستف کلمب پای نهاد و سه سده بعد نشانی ناچیز از نسل مردم بومی آن بر جای ماند. سکنه کنونی کوبا معجونی است از اعقاب اسپانیایی‌ها، فرانسوی‌ها، آلمانی‌ها و بردگان آفریقایی و چینی. [۴]

نوشته “د لاس کاساس” (Bartolome de Las Casas) تا حدودی بیانگر جنایات اسپانیایی‌ها در کوبا است. وی در شرح رفتار اسپانیایی‌ها با بومیان می‌نویسد:

«نوزادان تازه ‌متولدشده زود می‌مردند؛ چون مادرانشان به دلیل کار سخت و جان‌فرسا و گرسنگی شدید برای تغذیه آنان شیری نداشتند. به همین خاطر طی اقامت من در کوبا هفت‌هزار کودک ظرف سه ماه جان سپردند. حتی برخی مادران از شدت نومیدی بچه‌های خود را غرق کردند… به این صورت شوهران در معادن، زنان بر اثر کار شدید و بچه‌ها به‌خاطر کمبود شیر مردند… چشمان من شاهد چنان اعمال خلاف سرشت انسانی بود که هم‌اکنون که قلم در دست دارم، تمام بدنم می لرزد…» [۵]

همانند عملکرد کلمب، قتل‌عام‌های کانکویستادورها (فاتحان و کشورگشایان اسپانیایی) نیز ابعاد گسترده و باورنکردنی داشت.

۳) مکزیک

کورتسCortes) ) مشهورترین کانکویستادور بود که در سال ۱۵۱۹ میلادی با هفتصد نفر وارد مکزیک شد. جمعیت سرخ‌پوستان مکزیک در آن سال بالغ‌بر ۲۵میلیون نفر بود که در سال ۱۶۰۵ به یک‌میلیون نفر کاهش یافت. روی‌هم‌رفته کانکویستادورها در مدت زمانی بالغ بر نیم‌قرن ۷۵میلیون سرخ‌پوست را نیست و نابود کرده و ۲۴۰هزار اسپانیایی را جایگزین آن‌ها کردند. [۶]

آماری از سایر نسل‌کشی‌ها و جنایات ضد بومیان در سایر مناطق قاره آمریکا وجود دارد. برای درک ژرفای این جنایات، همین بس که آمار سی.ولز (تاریخ نگار) بیان می‌کند که پس از گام نهادن کریستف کلمب به قاره آمریکا در مدت کمتر از یک قرن، ۹۵میلیون نفر از مردم بومی به دست استعمارگران وحشی قتل‌عام شدند.

---

پی‌نوشت:

[۱] ارنست مندل (تولد ۱۹۲۳-درگذشت ۱۹۹۵) اقتصاددان، نظریه‌پرداز و مبارز کمونیست بلژیکی

[۲] شهبازی، عبدالله (۱۳۷۷)، زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، ج۱-ص۲۲۰.

[۳]  همان، ج۱-ص۲۲۰.

[۴] همان، ج۱-ص۲۲۱.

[۵] زین، هاوارد (۱۳۸۹)، رویای آمریکایی؛ روایتی دیگر از تاریخ مردم آمریکا، شفیعی سروستانی، فاطمه، تهران: عابد–ص۲۳.

[۶] صاحب خلق، نصیر (۱۳۸۴)، تاریخ ناگفته و پنهان آمریکا، تهران: هلال-ص۳۳.